Nieuws

Met die stelling begon familievertrouwenspersoon Lut Duerinckx aan haar pitch op de winterbijeenkomst van de Coalitie Voorkomen Verplichte Zorg van de Nederlandse ggz.

Zij vertelde dat familie en naasten van GGZ-patiënten zichzelf vaak het ambulante team voelen. Want, zij zien de patiënt al zijn hele leven lang iedere dag. Met bijbehorende ups en downs. Zij merken wanneer het misgaat, zien signalen vaak eerder dan de hulpverlener die een paar uurtjes per week bij de patiënt komt.

Zo zei een ouder: "𝘐𝘬 𝘸𝘦𝘦𝘵 𝘸𝘦𝘭 𝘸𝘢𝘢𝘳𝘰𝘮 𝘪𝘬 𝘨𝘦𝘦𝘯 𝘤𝘰𝘯𝘵𝘢𝘤𝘵𝘱𝘦𝘳𝘴𝘰𝘰𝘯 𝘮𝘢𝘨 𝘻𝘪𝘫𝘯 𝘷𝘢𝘯 𝘥𝘦 𝘱𝘢𝘵𝘪ë𝘯𝘵. 𝘞𝘦 𝘮𝘦𝘳𝘬𝘦𝘯 𝘴𝘯𝘦𝘭 𝘸𝘢𝘯𝘯𝘦𝘦𝘳 𝘩𝘦𝘵 𝘯𝘪𝘦𝘵 𝘨𝘰𝘦𝘥 𝘨𝘢𝘢𝘵. 𝘈𝘭𝘴 𝘸𝘦 𝘥𝘢𝘵 𝘮𝘦𝘭𝘥𝘦𝘯 𝘣𝘪𝘫 𝘦𝘦𝘯 𝘣𝘦𝘩𝘢𝘯𝘥𝘦𝘭𝘢𝘢𝘳, 𝘬𝘰𝘮𝘦𝘯 𝘦𝘳 𝘮𝘦𝘦𝘳 𝘨𝘦𝘴𝘱𝘳𝘦𝘬𝘬𝘦𝘯 𝘰𝘧 𝘢𝘯𝘥𝘦𝘳𝘦 𝘷𝘰𝘳𝘮𝘦𝘯 𝘷𝘢𝘯 𝘤𝘰𝘯𝘵𝘳𝘰𝘭𝘦. 𝘌𝘯 𝘥𝘢𝘵 𝘸𝘪𝘭 𝘥𝘦 𝘱𝘢𝘵𝘪ë𝘯𝘵 𝘯𝘪𝘦𝘵. 𝘋𝘪𝘦 𝘸𝘪𝘭 𝘻𝘪𝘫𝘯 𝘦𝘪𝘨𝘦𝘯 𝘨𝘢𝘯𝘨 𝘣𝘭𝘪𝘫𝘷𝘦𝘯 𝘨𝘢𝘢𝘯. 𝘛𝘰𝘵 𝘩𝘦𝘵 𝘷𝘦𝘦𝘭 𝘭𝘢𝘵𝘦𝘳 𝘵𝘰𝘤𝘩 𝘸𝘦𝘦𝘳 𝘮𝘪𝘴𝘨𝘢𝘢𝘵 𝘦𝘯 𝘦𝘳 𝘦𝘦𝘯 𝘰𝘱𝘯𝘢𝘮𝘦 𝘯𝘰𝘥𝘪𝘨 𝘪𝘴 𝘮𝘦𝘵 𝘵𝘶𝘴𝘴𝘦𝘯𝘬𝘰𝘮𝘴𝘵 𝘷𝘢𝘯 𝘥𝘦 𝘱𝘰𝘭𝘪𝘵𝘪𝘦. 𝘋𝘢𝘵 𝘪𝘴 𝘵𝘳𝘢𝘶𝘮𝘢𝘵𝘪𝘴𝘤𝘩 𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘩𝘦𝘮 𝘦𝘯 𝘥𝘦 𝘮𝘦𝘯𝘴𝘦𝘯 𝘪𝘯 𝘻𝘪𝘫𝘯 𝘰𝘮𝘨𝘦𝘷𝘪𝘯𝘨."

Deze quote laat zien waarom het belangrijk is dat familie en naasten wél betrokken worden bij de behandeling van een ggz-patiënt. En liever nog: dat er naar ze geluisterd wordt op het moment dat zij zien dat het slechter gaat. Zodat verplichte zorg wellicht voorkomen kan worden. De familievertrouwenspersoon kan naasten daarbij ondersteunen. Hij of zij begeleidt de naasten graag in gesprekken met de hulpverleners.