Geen verplichte zorg maar wel ondersteuning nodig? Ga naar:

Familievertrouwenspersonen PLUS logo
Beeldmerk header

Voorbeelden

Het verhaal van Bas en Manon

Vader Bas
Moeder Manon

Naam

Bas en Manon

Leeftijd

55 en 52 jaar

Naaste van

Zoon Bart (25 jaar)

Diagnose Bart

Autisme en psychoses

Huidige zorg

Bart heeft zorgmachtiging, wordt begeleid door FACT-team. Als het slechter gaat, wordt hij opgenomen op een HIC.

Hulpvraag

Bas en Manon zoeken een klankbord. Iemand die met hen meedenkt en ze wegwijs maakt in de ggz-wereld. Iemand die hen helpt bij de communicatie met het FACT-team.

Eerste psychose

Bart is de zoon van Bas en Manon. Hij is een slimme jongen. Na het behalen van zijn vwo-diploma begint hij aan zijn studie Bestuurskunde in Leiden. In diezelfde stad vindt hij ook een kamer. Daar woont hij met zes andere studenten.

In de loop van het eerste studiejaar wordt duidelijk dat Bart zijn leven niet georganiseerd krijgt: hoewel het studeren best goed gaat, kan Bart moeilijk voor zichzelf en zijn kamer zorgen. Zijn ouders, Bas en Manon, krijgen ook door dat Bart moeite heeft met zijn huisgenoten. Bart denkt dat ze hem afluisteren en dat ze op zijn kamer komen om ongevraagd spullen mee te nemen. Bart wordt steeds achterdochtiger.
Eerst zijn Bas en Manon niet gealarmeerd. ‘Wat we nu horen en zien, is slechts een uitvergroting van hoe hij altijd al is geweest,’ zeggen ze. Het duurt tot het tweede studiejaar voordat ze beseffen dat het echt niet goed gaat met hun zoon. Vlak daarna krijgt Bart zijn eerste psychose. Bart komt in behandeling bij het VIP-team (Vroege Interventie Psychose). Bas en Manon zijn positief: ‘We worden nauw betrokken bij de behandeling van Bart, omdat hij nog jongvolwassen is.’ Het gaat al snel beter met hem.

Herstel

Omdat Bart denkt dat een studie aan de universiteit teveel druk oplevert en misschien te hoog gegrepen is, stopt hij met studeren. Ook gaat hij weer bij zijn ouders wonen. Ondertussen gaat hij nog steeds vooruit dankzij de stabiele thuissituatie en de hulp van het VIP-team.
Omdat het zo goed lijkt te gaan, start Bart na een paar jaar met een hbo-opleiding. Hij gaat zelfs weer op kamers. Manon zegt: ‘Omdat hij woont en studeert in dezelfde stad als waar wij wonen, voelt het dit keer ‘veiliger’.’ Bart begint vol goede moed aan zijn opleiding en de zorg gaat in goed overleg over naar het FACT-team (Flexible Assertive Community Treatment).

Terugval

Maar na verloop van tijd merken Bas en Manon dat Bart steeds meer uit hun zicht raakt en de signalen die ze opvangen, zijn dezelfde als toen hij in Leiden op kamers woonde. Ze vermoeden dat hij gestopt is met het nemen van zijn medicatie. Bas: ‘Bart wordt weer achterdochtig en heeft waanbeelden, en dit keer zijn ze ook gericht op ons.’ Het gevolg is dat Bart zijn ouders op afstand houdt.

Bart is steeds minder toegankelijk en glijdt af naar een nieuwe psychose. Hij laat zelfs het FACT-team niet binnen en de afspraken die hij met hen op locatie maakt, komt hij niet na. Omdat Bart medicatie weigert en toenemend geagiteerd raakt, vraagt het FACT-team een zorgmachtiging aan. Deze wordt afgegeven.

Inmiddels zijn Bas en Manon ten einde raad. Ze krijgen geen contact meer met hun zoon en het lukt hen ook niet meer om contact te krijgen met het FACT-team. ‘Het enige wat we te horen krijgen, is dat Bart niet wil dat het FACT-team contact met ons heeft,’ vertellen ze. Ze zoeken online bij wie ze terecht kunnen voor ondersteuning en komen bij de Landelijke Stichting Familievertrouwenspersonen terecht. Daar worden ze doorverwezen naar Geert, de familievertrouwenspersoon die gekoppeld is aan de instelling waar Bart in behandeling is.

Geert heeft in deze zaak voldoende tijd om Bas en Manon bij te staan en te voorzien van advies en informatie. Eerst zoekt hij – met toestemming van Bas en Manon – contact met de regiebehandelaar van Bart. Het blijkt dat Bart op dat moment is opgenomen op de HIC (High & Intensive Care), waar hij verplicht wordt medicatie te gebruiken op basis van de zorgmachtiging. De regiebehandelaar spreekt met Geert af dat hij aan de psychiater van de kliniek gaat voorleggen dat Barts ouders graag meer in beeld willen komen.

Zorgafstemmingsgesprek

Op de kliniek wordt met Bart gesproken over wie hij bij de zorg wil betrekken. Ook wordt met hem besproken wat hij wel en niet wil delen met die naaste. Bij zijn opname heeft hij de naam van een docent genoemd als contactpersoon, maar deze gaf aan zich teveel op afstand te voelen om die rol te kunnen vervullen. Inmiddels is Bart weer goed ingesteld op zijn medicatie en wil hij zijn ouders weer betrekken bij de zorg. Bas en Manon worden uitgenodigd voor een zorgafstemmingsgesprek. Nog altijd hebben ze contact met familievertrouwenspersoon Geert en samen met hem bespreken ze het zorgafstemmingsgesprek voor: wat kunnen ze van het gesprek verwachten? Welke vragen willen ze in ieder geval stellen? Bas en Manon geven ook aan graag te willen dat Geert aanwezig is bij het zorgafstemmingsgesprek, zodat ze beter in staat zijn het gesprek te voeren.

Tijdens het zorgafstemmingsgesprek wordt Barts ontslag naar huis besproken. En er worden concrete afspraken over het vervolg gemaakt. Zo wordt er op korte termijn een gesprek gepland met Bart en zijn ouders om een signaleringsplan op te stellen

Meer voorbeelden

Het verhaal van

Boris

Het verhaal van

Galid

Vind een familie­vertrouwens­persoon

Neem rechtstreeks contact op met een familie­vertrouwens­persoon als je een naaste bent van iemand:

die verplichte zorg ontvangt met een zorgmachtiging of crisismaatregel.

voor wie een zorgmachtiging of crisismaatregel in voorbereiding is.

die is opgenomen op een accommodatie waar ook verplichte zorg wordt gegeven.

Geen verplichte zorg, wel ondersteuning nodig?

Ook in situaties die niets met verplichte zorg te maken hebben, kunnen naasten van mensen met ernstige psychische aandoeningen behoefte hebben aan ondersteuning van een familievertrouwenspersoon.

Stichting Familie­vertrouwens­personen PLUS ondersteunt naasten van patiënten/cliënten van instellingen, organisaties en gemeentes die een contract met de stichting hebben.

Contact met een familievertrouwenspersoon

Als je niet zeker weet of je bij ons terechtkunt of bij wie precies, kun je ons telefonisch (10 ct per minuut) een korte vraag stellen. Je kunt ook een e-mail sturen. Een familie­vertrouwens­persoon neemt dan contact met je op.

0900 – 333 2222 
Stuur een mail

Contact met het landelijk bureau

Het bureau van de Landelijke Stichting Familie­vertrouwens­personen is gevestigd in Utrecht. Neem contact op met het bureau als je informatie zoekt over de stichting.

Maliebaan 87
3581 CG Utrecht

030 – 271 23 18
Stuur een mail

© Stichting Familievertrouwenspersonen

Privacyverklaring
Cookieverklaring